Ahmet Yesevi’den Hikmetli Söz ve Alıntılar..

Ahmet Yesevi’den Hikmetli Söz ve Alıntılar..

Ahir zaman şeyhi düzeltir dış görünüşünü
Zühd ve takva kılmayıp bozar iç âlemini
Keramet der gaflet uykusunda gördüklerini
Riya ile halka kendini satar dostlar !

Nerde görsen gönlü kırık, merhem ol sen,
Öyle mazlum yolda kalsa, yoldaşı ol sen,
Mahşer günü dergahına yakın ol sen,
Ben-benlik güden kişilerden kaçtım ben işte.

Herkese Nasip Olmaz! Okunası bir hikaye..

Ey müminler bu dünyanın sonu yok,
Doğru bilirsen aslâ bunun yalanı yok,

“Zâlimleri şikâyet etme, zâlim kendin,
Huyun riyâ, etki etmez halka sözün,
Dünya mâlını dolu verdim doymaz gözün,
Harîsleri “Siccin” içine saldım ben işte.”

Gevher Nesibe’nin Ölümsüz Aşk Hikayesi..

“Halkı Hak Teâlâ’ya ulaştıran kaç tane yol vardır?”
Şöyle cevap vermiş:
“Varlıktaki bütün zerreler sayısınca yol vardır. Ama bir müslümanı rahatlatmak ve ona faydalı olmaktan daha yakın ve iyi bir yol yoktur.”

“Barça yahşı biz yaman, barça buğday biz samân”

“herkes iyi biz kötüyüz, herkes buğday (gibi değerli), biz samanız.”

Câhillere değil sözüm, dolu hikmet,
İnsanım deyip belini bağlar, hani himmet?
Dünyâ için birbirine eylemez şefkat,
Zalimlere esir olup öldüm ben işte.

Yol boyunca kül olmadan,
Yâr nezdinde kul olunmaz.

“Ey câhil, gerçek bu!” diye söyledi, bildim;
Ondan sonra çöller gezip Hakk’ı sordum;
Nasib etti, şeytanı tutup bindim;
Kararlı olup, belini basıp ezdim ben işte.

Dünya benim diyenler, cihan malını olanlar
Kerkes kuş gibi olup, o harama batmışlar

Tatlı tatlı yiyenler, türlü türlü giyenler
Altın tahta oturanlar, toprak alanda kalmışlar.

Sözü söyledim, her kim olsa cemâle tâlib
Ca’nı ca’na bağlayıp, damarı damara ekleyip,
Garip, Yetim, fakirlerin gönlünü okşayıp
Gönlü kırık olmayan kişilerden kaçtım ben işte