Ayetel Kürsi nedir? Ayetel Kürsi Arapça Okunuşu Türkçe Anlamı ve Fazileti

Ayetel Kürsi duası okunuşu, anlamı ve Arapça metni haberimizde. Bu ayetlerde Allah’ın kimi isim ve sıfatları anlatılmıştır. Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v.) bu ayetlere dikkat çekmiştir. Müfessirler bu ayetler hakkında çokça kelam söylemiş ve tefsiler kaleme almışlardır. İşte Ayetel Kürsi Arapçası, okunuşu ve manası…

اَللّٰهُ لَٓا اِلٰهَ اِلَّا هُوَۚ اَلْحَيُّ الْقَيُّومُۚ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌۜ لَهُ مَا فِي السَّمٰوَاتِ وَمَا فِي الْاَرْضِۜ مَنْ ذَا الَّذ۪ي يَشْفَعُ عِنْدَهُٓ اِلَّا بِاِذْنِه۪ۜ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ اَيْد۪يهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْۚ وَلَا يُح۪يطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِه۪ٓ اِلَّا بِمَا شَٓاءَۚ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضَۚ وَلَا يَؤُ۫دُهُ حِفْظُهُمَاۚ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظ۪يمُ ٢٥٥﴾

Allahü la ilahe illa hüvel hayyül kayyum la te’huzühu sinetüv vela nevm lehu ma fis semavati ve ma fil ard men zellezi yeşfeu indehu illa bi iznih ya’lemü ma beyne eydihim ve ma halfehüm

ve la yühıytune bi şey’im min ilmihi illa bi ma şa’ vesia kürsiyyühüs semavati vel ard ve la yeudühu hıfzuhüma ve hüvel aliyyül aziym

Allah, O’ndan diğer ilah yoktur; diridir, her şeyin varlığı O’na bağlı ve dayalıdır. Ne uykusu gelir ne de uyur. Göklerde ve yerde ne varsa hepsi O’nundur. O’nun müsaadesi olmadıkça katında hiçbir kimse şefaat edemez. Onların önlerinde ve gerilerinde olanları O bilir. O’nun ilminden hiçbir şeyi -dilediği müstesna- kimse bilgisi içine sığdıramaz. O’nun kürsüsü gökleri ve yeri içine almıştır. Onları korumak kendisine sıkıntı gelmez. O büyüktür, mutlak büyüktür.

İçinde Allah’ın kürsüsü zikredildiği için “Âyetü’l-kürsî” ismiyle anılan bu âyet hem muhtevası hem de üstün özellikleri sebebiyle dikkat çekmiş, hakkında hadisler vârit olmuş, çok okunmuş, şifa ve korunmaya vesile kılınmıştır.

Kelime-i şehâdet ve İhlâs mühletleri nasıl İslâm inancının özünü ihtiva ediyor ve insanlara Allah Teâlâ’yı tanıtıyorsa Âyetü’l kürsî de –onlardan daha geniş ve ayrıntılı olarak– bu özelliği taşımaktadır. Bir evvelki âyette peygamberlerin getirdiği bu kadar âyet ve “beyyine”ye (imana götüren işaret ve delil) karşın insanların ihtilâfa düştükleri, kiminin küfrü kiminin imanı tercih ettiği zikredilmişti.

İnsanı imana götüren kanıtlar, aklını kullanarak üzerinde düşüneceği “kendisinde ve yakından uzağa çevresinde (enfüs ve âfâk)”, peygamberleri desteklemek üzere Allah’ın onlara lutfettiği mûcizelerde ve vahiy yoluyla yapılan “sağlam delillere dayalı sözlü açıklamalar”da görülmektedir. Bu âyet gerçek mâbudu arayanlar için eşsiz ve öbür hiçbir kaynaktan elde edilemez bir açıklamadır, kanıttır.

Âyetü’l-kürsî’nin fazileti hakkındaki birtakım hadislerde Hz. Peygamber Kur’an’da en büyük âyetin Âyetü’l-kürsî olduğunu (Müslim, “Müsâfirîn”, 258; Ebû Dâvûd, “Ṣalât”, 352, “Ḥurûf”, 1), yatağına girerken onu okuyan kimseyi Allah’ın koruyacağını ve şeytanın ona yaklaşamayacağını (Buhârî, “Vekâlet”, 10), bu âyetin içinde Allah’ın en ulu isminin bulunduğunu (Müsned, VI, 461) ve Kur’an âyetlerinin efendisi olduğunu (Tirmizî, “Feżâʾilü’l-Ḳurʾân”, 2) haber vermiştir.Rivayet tefsirlerinde yer alan birtakım hadislerde de Âyetü’l-kürsî’yi okuyana Allah’ın çabucak bir melek göndereceği, sonraki güne kadar bu meleğin onun güzelliklerini yazacağı ve kötülüklerini sileceği, farz namazların gerisinden onu okuyanın da öldüğü vakit cennete gireceği söz edilmiştir. Bu hadislerde işaret edilen fazileti sebebiyledir ki Âyetü’l-kürsî namazların sonunda ekseriyetle okunan bir âyettir. Birebir inançla namaz dışında da sık sık okunan âyetler ortasında yer alır.

Şevkânî’nin Buhârî, Müslim, Nesâî, Ahmed b. Hanbel üzere sahih kaynaklardan derlediği hadislerden birkaçı bile bu âyetin değeri hakkında bir fikir edinmeye yetecektir:

Hz. Peygamber, Übey b. Kâ‘b’a “Allah’ın kitabından hangi âyet en büyüğüdür” diye sorup “Âyetü’l-kürsî’dir” karşılığını alınca onu tebrik etmiştir (Müslim, “Müsâfirîn”, 258).

Yine Übey’in hurmasına şeytana tâbi bir cin musallat olmuş; vermeyi, dağıtmayı seven Übey’i bundan vazgeçirmek üzere hurmayı aşırmaya başlamıştı. Übey mahlûku takip ederek yakaladı. Garip bir hali vardı. Onunla konuşunca kimliğini ve niyetini anladı. Kendilerinden nasıl kurtulabileceğini sorunca “Bakara sûresindeki kürsü âyeti ile” dedi ve ekledi:

“Onu akşamda okuyan sabaha kadar, sabahta okuyan akşama kadar bizden korunmuş olur.” Sabah olunca Übey durumu Hz. Peygamber’e aktardı. Resûlullah, “Habis doğru söylemiş” buyurdu.

Buhârî’de de Ebû Hüreyre’den naklen üsttekine yakın bir rivayet vardır. Hz. Peygamber’e hadiseyi anlatınca şeytan olduğunu öğrendiği hırsız Ebû Hüreyre’ye şöyle demiştir:

“Yatağına yatınca Âyetü’l-kürsî’yi oku, devamlı olarak Allah’tan bir koruyucun olacak ve sabaha kadar sana şeytan yaklaşamayacaktır.”

Allah varlığı ezelî, ebedî, mecburî ve kendinden olan, her şeyi yaratan, her şeyin mâliki ve mukadderatının hâkimi, her şeyi bilen ve her şeye kadir olan… Aziz mevlânın öz ismidir. Bu öz isim zikredildikten sonra hem O’nun vahdâniyeti (birliği, tekliği) hem de İslâm’ın getirdiği imanın tevhid (Allah’ı birleme, bir bilme) özelliği açıklanmak üzere “O’ndan başka tanrı yoktur” buyurulmuştur.

Müşrikler elleriyle yaptıkları putlara tapmakta idiler. Bunlar cansız eşyadan yapılırdı. Canı bile olmayan varlığın ilâh olamayacağını tabir etmek üzere çabucak gerisinden “O diridir” buyurulmuştur. Evet Allah diridir, O’nun hayat sıfatı vardır ve tıpkı öteki isimleri ve sıfatları üzere bunun da mahiyetini fakat kendisi bilmektedir.

Gerek Araplar’daki gerekse öteki kavimlerdeki müşriklerin birçok büyük bir Allah’a inanmakla bir arada bunun yanında –her birine bir fonksiyon tanıdıkları– kelamda ilahlara inanmışlardır. Bu inanç tevhide karşıttır. Tevhidi açıklayarak başlayan âyet, Allah Teâlâ’nın “kayyûm” sıfatını zikrederek “küçük, aracı, özel görevli… tanrılar”a gerek bulunmadığını söz etmektedir. Zira kayyûm, “bütün varlıkları görüp gözeten, yöneten, bir an bile onları bilgi ve ilgisi dışında tutmayan” demektir.

“Onu ne uyku basar ne uyur” cümlesi, hay ve kayyûm sıfatlarını pekiştirmekte ve biraz daha anlaşılmasını sağlamaktadır. Uyku basan yahut fiilen uyuyan birinin nezaret, idare, muhafaza üzere işleri yerine getirmesi mümkün değildir. Allah Teâlâ’nın kayyûmluğu kâmil ve kesintisiz olduğuna, daha doğrusu kayyûm sıfatı bunu tabir ettiğine nazaran O’nu ne uyku basar ne de uyur.

Yerde ve gökte ne varsa –başka hiçbir kimseye değil– O’na aittir; yaratanı da gerçek sahibi de O’dur. Âyetin bu mânayı tabir eden modülü “Yalnız O’na aittir” kısmıyla tevhidi öğretirken “başkasına değil” mânasıyla de şirkin çeşitlerini reddetmektedir. Zira müşrik toplumlar varlıkları yaratılış, aidiyet ve yetki bakımlarından çeşitli ilahlar ortasında paylaştırmışlar; meselâ yıldız, gök, yer… rablerinden kelam etmişlerdir. “Yerde ve gökte” tabiri Arapça’da “bütün varlıklar” mânasında kullanılmakta, ismine yer ve gök denilmeyen yahut maddî mânada yere ve göğe dahil bulunmayan yerler ve buradaki varlıklar da bu tabirin içine girmektedir.

Allah’a ortak koşan kâfirlerin bir kısmı, bu ortakların O’na denk olduklarına değil, O’nun nezdinde reddedilemez şefaat, geri çevrilemez aracılık hakkına sahip bulunduklarına inanmakta ve putlara bu anlayış içinde tapınmaktadırlar. “Allah katında, O izin vermedikçe hiçbir kimse şefaat edemez” mânasındaki cümle bu inancın asılsızlığını ortaya koymakta; şefaatin de müsaadeye bağlı bulunduğunu, O müsaade vermedikçe ve dilemedikçe kimsenin bu türlü bir yetki ve imkâna sahip olamayacağını özlü ve tesirli bir halde zihinlere yerleştirmektedir.

Allah katında kendisine şefaat müsaadesi verilenlerin durumu ve yetkileri, ödül merasimlerinde mükafatları vermek üzere kürsüye çağrılan erdem konuklarınınkine benzemektedir. Mükafatın kime verileceğini bilen ve belirleyen onlar değildir. Lakin bu merasimi tertipleyenlere nazaran onlar, erdemli, hürmete lâyık, büyük kimseler olduklarından kendilerine bu türlü bir imtiyaz verilmiştir. Allah katında şefaatlerine müsaade verilecek olanlar da Allah’a yakın ve sevgili kullar olacaktır.

Allah’tan öteki bütün şuur ve bilgi sahiplerinin bilgileri sonludur, gerçek da yanlış da olmaya açıktır. Bu genel gerçek şefaat problemine uygulandığında kimin şefaate lâyık olduğunun da lakin Allah tarafından bilineceği anlaşılır. Zira dış görünüşü (mâ beyne eydîhim) itibariyle şefaate lâyık görülenlerin, kullar tarafından görülemeyen ve bilinemeyen iç yüzleri (mâ halfehüm) itibariyle bu türlü olmamaları mümkündür. Allah birdir ve sadece O ibadete lâyıktır; zira O’ndan öbür olmuşu, olacağı, kapalıyı, açığı, geçmişi, geleceği, görüleni, gaybı bilen yoktur.

Kürsî (kürsü), “koltuk, sandalye, taht” manalarına gelir. Mecazi olarak saltanat, hükümranlık, mülk mânalarında da kullanılmaktadır. Allah Teâlâ’nın üzerine oturulan maddî alet mânasında kürsüsü olamayacağından –bu O’nun şahsen açıkladığı şanlı sıfatlarına karşıt düştüğünden– burada kürsüden bir öteki mânanın kastedilmiş olması gerekir.

Esasen Kur’an’da Allah’a nisbet edilen, “Allah’ın…” denilen her şeyi, O’nun varlığına dahil yahut kullandığı bir şey olarak anlamak da hakikat değildir. Meselâ “Allah’ın evi, Allah’ın ruhu, Allah’ın emri, Allah’ın kölesi” tamlamalarında Allah’a ilişkin olan şeyler böyledir. Bunlar ne O’nun varlığının bir modülüdür ne de kullandığı araçlardır; değer ve gururlarından ötürü O’nun” diye tanımlanmışlardır.

İbn Abbas’a nazaran kürsüden amaç ilimdir. O’nun ilmi her şeyi kaplar. Âyetin bu kısmını, “kürsüden maksat O’nun hükümranlığıdır ve buna sınır yoktur, hiçbir şey O’nun dışında kalamaz” yahut “Allah semavatı, arzı, arşı Kur’an’da zikretmiş, fakat bunlardan maksadın ne olduğunu açıklamamıştır. Kürsüsü de böyle bir varlıktır, yerleri ve gökleri içine alacak kadar geniştir. Ne ve nasıl olduğunu ise ancak kendisi bilmektedir” biçiminde anlamak mümkündür.

Yüce, kâmil, eşsiz sıfatlarının bir kısmı âyette zikredilen büyük Allah’a, kulların sonsuz üzere gördükleri kâinatı korumak, gözetmek ve yönetmek elbette güç gelmeyecek, O’nu yormayacak, meşgul bile etmeyecektir. Zira O büyüklerden büyüktür, kimse bilmez kaçtır.

Kaynak : Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 1 Sayfa: 398-401

Ayetel Kürsi, Kur’an-ı Kerim’de yer alan Bakara Mühletinin 255. ayetidir. Yani yalnızca bir ayettir.

El-Hayy: Canlı, her şeyi bilen, her şeye gücü yeten manasına gelir.

El-Kayyum: Gökleri ve yeri her şeyi tutan manasına gelir.

El- Aliyy: Pek Büyük, pek yüksek manasına gelir.

El- Azim: Çok azametli olan manasına gelir.

Hayy sözünün anlamı Arapça kökenli olan Hayy esmasının manaları şöyledir:

1.) El- Hayy manası: Hayatı ebedi ve ezeli olarak sarmalayandır. Bütün hayatların kaynağıdır. Ezeli ve ebedi olarak ölmeyen daima canlı olan manalarına gelir.

2.) Hayy manası: Ebedi ve ezeli olarak canlı olandır. Yorulma, uyuklama üzere noksanlıklardan uzaktır. Kusursuz, tam ve canlı manaları ile hayat sahibi manalarına gelir.

Kayyum sözünün anlamı Kur’an- Kerim’de birden fazla yerde Hayy ismi ile birlikte Kayyum ismi de kullanılır. Bu isimler İsm-i Azama olarak tanımlanmıştır.

1.) Kayyum: Yarattıklarını koruyup yönetim eden ve işlerini düzenleyen olarak tanımlanabilir.

2.) Kayyum: Makus ya da âlâ yaptıklarının karşılığı vermek için her canlının başında durandır. Her canlıyı gözetleyendir. O’na hiçbir şey zımnî kalmaz. O her şeyi bilendir.

“Ya Hayyu ya Kayyum, la ilahe illa ente” ( Ey diri ve kaim olan! Senden başka ilah yoktur) bu duayı okuyan ve daima tekrarlayan herkesin aklı ve kalbi daima canlı kalır.

Buhârî’de de Ebû Hüreyre’den naklen üsttekine yakın bir rivayet vardır. Hz. Peygamber’e hadiseyi anlatınca şeytan olduğunu öğrendiği hırsız Ebû Hüreyre’ye şöyle demiştir:

“Yatağına yatınca Âyetü’l-kürsî’yi oku, devamlı olarak Allah’tan bir koruyucun olacak ve sabaha kadar sana şeytan yaklaşamayacaktır.”

Allah varlığı ezelî, ebedî, mecburî ve kendinden olan, her şeyi yaratan, her şeyin mâliki ve mukadderatının hâkimi, her şeyi bilen ve her şeye kadir olan… ulu mevlânın öz ismidir. Bu öz isim zikredildikten sonra hem O’nun vahdâniyeti (birliği, tekliği) hem de İslâm’ın getirdiği imanın tevhid (Allah’ı birleme, bir bilme) özelliği açıklanmak üzere “O’ndan başka tanrı yoktur” buyurulmuştur.

Ayet-el kürsinin birçok faziletleri vardır. Hazreti Allahın tevhidi ile alakalı olan bir ayettir.

* Ayet- el kürsi okunan konuta şeytan giremez. O konutta büyü tutmaz.

* Devamlı olarak ayet- el kürsi okumaya devam eden kişi hem dünyada hem ahirette büyük makamlara erişir.

* Ayet- el kürsi nimetler 313 kez okuyup ve her okuyuşta hu diye üfürülürse o nimet bereketlenir. 313 ayet- el kürsinin hatim adedidir.

* Ayet- el kürsi okumayı adet edinen kimsenin geçmişte işlemiş olduğu günahlar bağışlanır. Hazreti Allah o şahsa hayır kapılarını açar.

* Bir kişi 7 sefer okuyup birincide sağına ikincide soluna üçüncüde önüne dördüncüde ardına beşincide üst altıncıda aşağı ve yedincide içine hu diye üflerse ve son olarak etrafını çevreleyecek biçimde üflerse melekler onu çevreler ve o gün içinde o kimseye bela isabet etmez.

* Ayet- el kürsi her namazdan sonra okunmalıdır. Bunu okuyan bireye cennetin sekiz kapısı açılır ve dilediği kapıdan cennete girer.

* Cenabı hak sevdiği bir kuluna namazdan sonra ayet- el kürsi okumayı unutturmaz. Kabir ehli için okunursa cenabı hak ayet-el kürsinin fazileti hürmetine o kabir ehlilin kabrini genişletir ve makamını yükseltir. Okuyan bireye de sevap yazılır.

* Gece yatmadan evvel okunursa kişi kendini ve ailesini inanç içine almış olur. Sıkınltılı vakitlerde okunursa Allah’ın müsaadesi ile düşünce geçer.

Ayetel Kürsi okunan konuta şeytan giremez. Büyücü sokulamaz. Ayetel Kürsi okumaya devam kişi; hem dünyada hemde ahirette aziz makamlara ulaşır. Günahlardan sakınmaya başlar. Huzura erer. Mevki ve makamı artar.

Ayetel Kürsi durak yerlerinin sayısınca 17 sözleri sayısınca 50 harfleri sayısınca 170 resuller ve ashabı kiram sayısınca 313 kere okuyan kişinin her dileği yerine gelir. Cüreti artar. Halk ortasında sevgi hürmeti ve prestiji çoğalır. İstediği makama ulaşır. Hiç kimse ona ziyan veremez. Peygamber Efendimiz in S.A.V. isimleri sayısınca 201 kez okursa dünya ve ahiretle ilgili istekleri geri çevrilmez.

Ayetel Kürsi; yemek buğday pirinç arpa üzere şeylere 313 kere okunarak her okunuşta o şeye üflenirse rahmeti artar o şeyde bereketlilik olur.

Ayetel Kürsiyi hergün okumayı adet haline getiren kişinin ALLAH geçmiş günahlarını bağışlar. Okuyan hem Tevhid hemde Tilaveti yerine getirmiş olur. Bu da üstün bir zikir olur.

Ayetel Kürside 34 ilahi isim vardır. 17 acık olarak 17 de kapalı olarak. Tıpkı vakitte 17 mim harfi 17 de vav harfi vardır. ALLAH’ın en büyük ismi Ayetel Kürside mevcuttur. Bu yüzden Ayetel Kürsi ile dua edilirse kabul görür.

Ayetel Kürsiyi bir hacet ve dileğin olması için okumak o işin olmasına vesiledir. Bu ayeti okumaya devam eden devamı nispetinde yarar görür.

Bu ayeti okumaya lakin peygamberler sıddıklar ve şehidler devam eder. Kişi okumaya devam ederse ahlakı sehid ve sıddıkların ahlakına ulaşır.

Ayetel Kürsiyi okumaya devam eden şahsa; ALLAH güzel ve yararlı kapılar açar. İlim öğretir. Bâtın bilgileri ve tedavi etme yollarını öğretir. Hem Zahiri hemde Batıni ilim nasip eder.

Ayetel Kürsi okunur ve sevabı kabir ehline bağışlanırsa o kabir ziyayla dolar kabir genişler ve meyyitin derecesi mevkisi ve makamı yükselir. Okuyanada büyük sevap verilir.

Ayetel Kürsiyi çok okuyanın anlayışı artar. Düşman şerrinden kurtulur. ALLAH’ı büyük isimleriyle anmak zikretmek isteyenler Ayetel Kürsiyi okumalıdırlar. Ayetel Kürsi ilahi rahmet ve nusret kapılarını açar.

Sıkıntılı anlarda Ayetel Kürsi okunursa sorun geçer. Tehlike durumunda okunursa o tehlikeden kurtulunur.

Ayetel Kürsiyi 170 sefer okuyana ALLAH her işinde yardımcı olur. Zorluk çekmez. Keder ve tasadan uzak olur. Rızkı genişler. Dileklerine ve isteklerine kavuşur.

Bakara Mühletinin birinci 4 ayeti Ayetel Kürsi Ayetel Kürsiden sonraki 2 ayeti ve Bakara Müddetinin son 5 ayetini okuyanın kendisine ve ailesine şeytan ve kötülük yaklaşamaz. Mecnun üzerine okunmaya devam edilirse şifaya kavuşur.

Şehvete düşkün berbat ahlaklı ve makus bireyler okur ve okumaya devam ederlerse durumları değişir. Ahlakları düzelir ve en âlâ hale yönelmiş olurlar.

Ayetel Kürsiyi okuyan kendini inanç içine alır. Cin şeytan ve insan ziyan veremez.

Gece yatarken okuyan kendini inanç içine aldığı üzere ailesini ve komşusunuda koruyup inanç içine alır.

Her farz namazını mütakip Ayetel Kürsi okuyan ikinci bir namaza kadar korunmuş olur. Yatarken okuduğunda 2 melek onu korumakla görevlendirilir.

Ayetel Kürsiyi her farz namazının gerisinden okuyana Cennetin 8 kapısı birden açılır dilediğinden içeri girer. ALLAH okuyana; şükredenlerin kalblerini sıddıkların amellerini ALLAH’a dost hakikat yönelenlerin sevabını verir. Ölünce doğruca Cennete girer. Muttakilerin elde edeceği mükafat verilir.

Evinden çıkarken Ayetel Kürsi okuyan kişinin günahları bağışlanır şeytanlar ondan uzaklaşır. Cin şeytan ve insan şerrinden ve endişelerinden emin olur. Her şeyden koruma olunur.

Gece ve gündüz 10 kere İhlas ve Ayetel Kürsiyi okumaya devam eden kişi; ALLAH’ın isteğini kazanır. Şeytandan korunur. Mahşerde peygamberlerle birlikte olur.

Ayetel Kürsi okunan konuttan şeytanlar 30 gün kovulmuş olur 40 günde büyücü ve sihirbaz giremez.Ayetel Kürsi duası okunuşu