Çocuklarla Ölüm ve Yas Hakkında Konuşmak Doğru Mudur?

“Çocukların ölüm kavramını sorgulaması normaldir”

Uzm. Psk. Tuğçe Dabağer Dilek, “Zaman vakit çocuklarla bu kavram nasıl paylaşılmalı konusunda tereddütler duyabiliriz, kimi çocuklar bu husus hakkında meraklı sorular sorarken kimileri hiç konuşmak istemeyebilir. Ebeveynler birtakım vakitlerde farkında olmasalar da çocuklar yavaş yavaş mevti tanımaya ve bu mevzu hakkında zihinlerinde sorular biriktirmeye başlarlar. Bu sorgulamanın ardında sokakta gördükleri ölmüş bir hayvan, televizyonda duydukları bir vefat haberi olabilir. Mevt hakkında konuşmalarına aracı olmak, bu bahis ile ilgili belirsizliklerini azaltıp mümkün kriz durumlarına hazırlama ve korkularını azaltma noktasında yararlı olacaktır” dedi.

“Her yaşın farklı bir yas süreci vardır”

Çocukların, vefata karşı verdikleri reaksiyonlar, yaşlarına, tecrübelerine nazaran değişim gösterdiğini belirten Uzm. Psk. Dabağer, her yaşın farklı bir yas tutma ve vefatı anlamlandırma süreci olduğunu lisana getirdi.

0-2 Yaş

Sevdikleri birinden her türlü uzun ayrılık bu yaştaki çocuklar için acı vericidir ve ağlamaları, içlerine kapanmaları ve kızmaları olasıdır. Vefatın kesin olduğunu anlayamazlar ve ayrılıklar uzadıkça, ıstırapları daha büyük olacaktır.

3-5 yaş

Küçük çocuklar hala vefatın sonsuz olduğunu anlamazlar ve sevdikleri kişinin geri dönüp dönmeyeceğini tekrar tekrar sorabilirler. Annen artık nefes alamaz, konuşamaz yahut hareket edemez, üzere kolay açıklamaları anlamaya başlarlar. Bu süreçte, kendi yaptıkları bir şeyin mevte sebep olduğunu düşünebilirler, örneğin ben yaramazlık yaptığım için annem artık geri gelmeyecek üzere bir fikir kalıbına sahip olabilirler.

6-11 yaş

Bu yaşta çocuklar mevtin sonsuz olduğunu, sevdikleri kişinin geri dönemeyeceğini, ayrıyeten vefatın herkesin başına gelebileceğini anlamaya başlarlar, bu nedenle öbür sevdikleri aile üyelerinin yahut arkadaşlarının öleceklerine dair endişelenmeye başlayabilirler. Bu yaş aralığında, fizikî ağrı belirtileri ve öfke çok yaygındır. Bu öfke, ölen sevdikleri şahsa ve/veya kendilerine yönelik olabilir.

12 yaş-Ergenlik

Ergenler vefatın geri döndürülemez olduğunu ve kendileri dahil herkesin başına gelebileceğini anlarlar. Olayların neden olduğunu anlamakla ilgilenirler. Reaksiyonları, “umursamaz görünmekten” öfkeye yahut çok ıstıraba, zayıf konsantrasyona ve günlük aktivitelere olan ilginin kaybına kadar değişiklik gösterebilir.

“Çocuklarla ölümü konuşurken dikkat etmemiz gereken bazı unsurlar var”

Ebeveynlerin çocuklarla mevt konusunu konuşmaktan vakit zaman kaçındıklarını söyleyen Dabağer, “Bu durum, çocuğun daha fazla kaygılanmasına yol açmaktadır zira bilinmeyenin korkusu çocuklar için her vakit gerçekle karşılaşmaktan daha sıkıntı bir durumdur. Çocuk bu noktada, şayet bu mevzu ile ilgili konuşulmuyorsa o vakit bu makus bir durumdur ben de konuşmayayım diye düşünebilir ve bu durum daha fazla kaygılanmasına ve hislerini söz etmesine pürüz olabilir. Bir oburu ise çocuklarla mevt hakkında konuşulurken çok fazla ayrıntının verilmesi, çocukların anlamayacağı lisandan konuşulmasıdır. Bu noktada dengeyi kurabilmek hayli değer taşımaktadır. Bu noktada, aşağıdaki unsurlara dikkat ederek bir konuşma hazırlayabilirsiniz” diyerek, aşağıda dikkatli olunması gereken hususları belirtti:

Çocukların konuşmaya istekli ve hazır olmasına dikkat edilmelidir.

Konuşma sırasında hissettikleri hisleri (öfke, korku, üzüntü vb.) anlamaya çalışın ve kabul edin.

Kendi zihninizde sorabilecekleri sorulara yönelik kolay ve yaşlarına uygun bir yanıt hazırlayın.

Her çocuğun hislerini tabir edişi ve hisleri ile nasıl başa çıktığı farklıdır, münasebetiyle ona muhtaçlığı olan vakti verin ve hürmet duyun.

Bazen çocukların sordukları sorudan bizlerde etkilenebilir ve karşılık vermekte zorlanabiliriz. Bu türlü bir durum karşısında sorusuna soruyla karşılık vermeyi tercih edin. Örneğin ‘biz artık keyifli olamayacak mıyız?’ sorusuna ‘sence mutlu olacak mıyız?’ diye sorarak onu daha fazla konuşturarak, hissini anlamaya çalışın.

Ölüm sözünü kullanmaktan çekinmeyin ve mevt sözü yerine öbür sözler kullanmayın. (örn. gitti, uyudu vb.) .

Ölen bir kişinin nereye gittiğini sorarsa “ölen şahısları bir daha göremiyoruz ancak onlara olan sevgimizi daima hissederiz, istersen birlikte fotoğraflarına bakabiliriz” diyebilirsiniz.

Çocuklar yakını öldüğünde suçluluk ve öfke hissedebilirler. Bu noktada, sizler de ebeveyn olarak gereken sevgiyi ve ilgiyi vereceğinize dair garanti verin.

Uzman takviyesi almayı unutmayın.