Gavsi Sani Hazretleri Kimdir? Hayatı, Sözleri ve Mücadelesi..

Gavsi Sani Hazretleri Kimdir?

Bilvanis, Siyanüs, Taruni, Havil, Dilibey, Nurşin, Kasrik ve Gadir köylerinden soluklayarak Menzil’i mekan edinen Gavs Hz.leri ve oğulları (Seyda Muhammed Raşid Hz.leri ve Seyyid Abdülbaki Hz.leri) kıyamete dek sürecek irşad faaliyeti sergilemektedirler. Peygamber soyundan gelen bu aile, Şah-ı Nakşibendi (k.s.)’ın Kasr-ı Arifan’da başlattığı irşadın ikincisini her türlü çileye rağmen, devam ettirmektedirler. Bu yüzden Menzil’e Seyda Muhammed Raşid Hz.leri (k.s.) ikinci Buhara demiştir. Gerek Gavs Hz.leri, gerek Seyda Hz.leri ve gerekse Seyyid Abdulbaki Hz.lerinin bu yerlerde Allah’ın rızasını kazanmaktan başka gayeleri olmamıştır. Rıza-ı Bari hayatlarının parçası olmuş ve bu uğurda diyar diyar gezmişler ve bu uzun yürüyüşten sonra , Menzil en son durakları olmuş. Böylece göç ve hicret hayatını yaşayarak Resulüllah’a mutabaat yaptılar.

Bu yürüyüşü evvel Gavs Hz.leriyle köy köy gezerek başlamış Seyda Muhammed Raşid Hz.leri periyodunda kalabalıklara dönüşmüş ve artık Seyyid Abdülbaki Hz.lerin de ise doruğa ulaşmıştır. Bu irşad halkasının içinde Pir Abdurrahman-ı Tahi, Pir Fethullah, Pir Muhammed Diyauddin, Pir Ahmed-el Haznevi üzere sadatlar sıralanmış, yer değiştirenlerin yerine Gavs Hz.leri, Seyda Hz.leri ve Seyyid Abdülbaki Hz.leri tıpkı heyecanla bu yolu bugüne dek taşıyarak onların yollarını takib etmişlerdir.

Gavsi Sani Hazretleri Hayatı..

Gavs-ı Sani Hazretlerinin nöbeti devraldığı zat, hem ağbeyi, hem yol arkadaşı, hem mürşidi Seyda Muhammed Raşid Hz.leridir. Hayattayken ardında iki büklüm bir vaziyette büyük bir adabla peşisıra yürümesiyle dikkati çeken Seyyid Abdulbaki Hz.leri ilerisini haber verircesine nöbeti Seyda Muhammed Raşid Hz.lerinden devralmıştır. Babaları Gavs Hz.leri olan bu ikili, ailenin gözbebekleridir adeta.

Seyyid Abdulbaki Hz.leri tâ çocukluk yaşlarda hastalığa yakalanmış, zayıf ve bitap düşmüştür. Malum bizim üzere zayıf beşerler için hastalık günahlara kefaret olan ilaçtır lakin, büyük zatlar için makam almalarına yahut bir basamak ilerisine sıçramak için verilen ilaçtır. Verem hastalığına yakalanmış, ancak hasta haliyle Siirt’te, oradan da Van’a okumaya gitmeyi ihmal etmedi. O vakitleri medrese talebeliğinin yanısıra , tevbe de veriyordu. Bir yandan hastalık, bir yandan talebelik ve bir yandan da Gavs Hz.lerinin buyruğu doğrultusunda irşada yardımcı olmasıyla alametlerini tâ o günlerde muhakkak etmesi büyüklüğüne işarettir.

Gavs Hz.leri Van’a gönderdi. Van’da ne oldu? Kısa vakitte irşad halkası genişledi ve çoğaldı. Makus hallerini bırakan halkaya dahil oluyordu. Olağan bu ortada rahatsız olanlar muhalefet etmeye başladılar. İstemeyenler ve çekemeyenler oldu. Münkirler boş durmadılar, çabucak şikayet ettiler. İki-üç gün tevkif edildikten sonra Seyyid Abdulbaki Hz.lerini genç yaşta 30 gün mühletle tutukladılar. Molla Ahmed bu durumu Gavs Hz.lerine açıklamaya çekinir, rahatsızlık duyacağını hesap ederek evvel tereddüt etti ve nihayet Seyyid Sıtkı’ya söyler. Zaten Seyyid Abdülbaki Hz.leri hastaydı. Bir de hapishane hayatı eklenince, bütün bunları Gavs Hz.leri işitirse ne yapar düşüncesiyle Molla Ahmed’in anlattıklarını dayıları açıklar.Dayıları Seyyid Sıtkı diyor ki:

İlgili Haberler:

• Serhendi Vakfı ile Menzil Daha da Büyüyor..
• Nezir Derneği Kimin? Nezir Derneği Kime Bağlı?
• Menzil Cemaati’nde Yeni Dönem..

“Ben Gavs Hz.lerine söyleyince, Gavs Hz.leri o denli oldu ki, o denli ferahlandı ki, inanın çiçek üzere açıldı. O denli tebessümle bana dedi ki:

-Ondan büyük nimet ne var? Allah’a şükredelim. İmam-ı Rabbani, Şah-ı Nakşibendi, Abdulkadir Geylani, Şah-ı Hazne hepsi içerde mapus kaldı. Onlara mutabaatı oldu. Bazıları hata yapıyor, suç işliyor, tevkif ediliyor ve ceza altına giriyor. Bu Allah’ın yolunda tevkif edilmiş ve nezaret altına alınmış ne kadar büyük nimettir. Ne kadar şükretsek azdır.”

Evet, Gavs-ı Bilvanisi Hz. Seyyid Abdulbaki Hazretlerinin ileride büyük bir zat olacağının işaretleri veriyordu..

O yörenin insanları berbat işleri bırakıp, yola gelmesinden rahatsızlık duyanlar Yüzbaşı’ya şikayet ediyorlar, o da huduttaki yüzbaşıya bildiriyor, derken yirmibeş muhtardan imza toplayarak gözaltına alıyorlar.

30 günden sonra serbest bırakıyorlar. Gerçi şikayet edenlerin ekserisi hakikati görünce pişmanlık duymuşlar ve yola girmişler. Baktılar ki ne kadar çile çekiyorsa bu zat, o kadar Allah (C.C.) daha fazla veriyor. Bu durumu idrak edenler hemen diz çöküp halkaya dahil oluyorlardı. 30 günden sonra Menzil’e geliyorlar, daha sonraları tekrar okumak için gidip geliyorlardı. Allah’ın dostları hepsi çekmiş, eziyet onlar için lezzet ve taddır.Seyyid Abdulbaki Hz.lerinin terbiyesinde başta Gavs Hz.lerinin ve Molla Derviş üzere Hocaların katkısı büyüktür. Seyda Hz.leri nasıl ki Gavs Hz.lerinin buyruğunda nasıldı, Seyyid Abdülbaki tahminen iki-üç misli daha fazla Seyda (k.s.)’ın emrindeydi. Seyda Hz.leri ağabey-kardeş bağının ötesinde can yoldaş idiler. Seyyid Abdulbaki Hz.leri Gavs (k.s.)’ın devrinde bile Seyda Hz.lerinin karşısında güya meyyit ve cansız üzereydi, yani teslimiyet çoktu. Zati Seyyid Abdülbaki Hz.lerinin bu halleri , onun ileride Seyda Hz.lerinden sonra büyük bir zat olacağını haber veriyordu. Adabı ve halleri “Seyda Hz.lerine layık olmaya çalışacağım” iletisini ortaya koyuyordu.

Nitekim de Seyda Hz.leri bu dünyadan göç ettikten sonra irşad daha da kat kat arttı.Seyyid Abdulbaki Hz.leri hastalık çektiği için genç yaşlarda çok zayıfmış, ince yapılıymış. Gavs Hz.lerini Ankara’ya yolladı, o hastalık geçti, dönüşte kilo almaya başladı. Böylece o zayıflık da üzerinden alınmış yerine heybet hakim olmuş. Hem de öyle bir heybet ki, sima olarak artık babası Gavs Hz.lerine benziyordu. Seyda Hz.lerinin sofilerinden Gavs’ı tanımayanlara, Seyyid Abdulbaki’yi görmeniz kâfi deniliyor. Gerçekten de, Gavs’ı görenler yüzcek benzediğini söylüyorlar. Hastalık, mahpus, eziyetler derken sabır yürüyüşünü Seyda Hz.lerinin ardında adapla yapıyordu. Seyda Hz.lerinin halifelik öncesi ve sonrası buyruğundan çıkmayan birisi varsa o da Seyyid Abdulbaki Hz.leri idi. Hayatında iki şey kutsal biliyordu: birisi Gavs Hz.leri ve Seyda Hz.leri, başkası ise Kur’an ve hadis…

Öyle ki , Seyda Hz.leri şu işi yap, hemen yapıyordu. Ağabey-kardeş ilişkisi teslimiyet çerçevesinde geçti. Zaten Mürşid-i Kâmil’in alameti âdâbıdır. Gavs Hz.leri vefat edince bütün işleri Seyda Hz.leri yapıyordu. O yıllar en büyük yardımcısı Seyyid Abdulbaki (k.s.)idi. Hayatını âdâb ve teslimiyet üzerine tanzim etmişti. Gavs Hz.lerine de o denli candan ve aşktan bağlıydı ki,
onun dar-ı bekâya irtihali Seyyid Abdulbaki (k.s.)’ın iç dünyasında fırtına estirmiş, adeta şok hali yaşamasına sebep oldu. O denli bir şok ki bir arada yaşadıkları Seyda Hz.lerini bile bir an unuttururcasına, 21 gün biat etmemiş Gavs Hz.lerinin merkadına günlerce yüz sürmüş ve onu kaybetmenin hüznünü yaşıyordu. Doğal bu şoktan çıkmama hali Seyda Hz.lerine beyatını
geciktirmesine sebep olmuş. Seyyid Abdulbaki Hz.lerinin bu haline itiraz edenler olmuş lakin , o bütün bunlara aldırış etmeden Gavs (k.s.)’ın merkadına yapışmıştı. Yeniden birgün Seyyid Abdulbaki Gavs’ın merkadında, Seyda Hz.leri de merkadda o arada Kur’an okuyor. İşte o sıra ne olduysa orda oluyor, Seyda Hz.leri:

“Abdulbaki otur…” diyor ve beyatı o anda gerçekleşiyor. Hatta, maneviyatta Gavs’ın (k.s.) Seyda Hz.lerine üç sefer:

“- Raşid, S. Abdulbaki’ye dikkat et. Onu sana teslim ettim” dediği rivayet ediliyor. Böylelikle, Seyda Hz.leri bu ikaz karşısında Seyyid Abdulbaki (k.s.)’ına “otur” diyerek emaneti veriyor. Sözün tam manasıyla bu emanet Seyyid Abdulbaki’ye (k.s.) verilen en büyük armağandı. Artık o şok hali üzerinden kalkıyor, yeni bir hayata başlamanın sevinci üzerini kaplıyordu. Gavs (k.s.) vaktindeki beraberlik eskisinden daha da çok yoğunlaşarak Mürşid-Halife ilgisine dönüşüyor. Seyda Hz.leri halifeliği Molla Abdulbaki ile bir arada ikisinin icazetini bir perşembe akşamı veriyor. Seyda Hz.lerinin sofileri Menzil’e ziyarete gittiğinde daima onu Seyda Hz.lerinin gerisinde iki büklüm gördü ve hafızalarımızda daima o hali kaldı. Ayrıyeten Seyyid Abdulbaki sırt ağrılarından ötürü Seyda Hz.lerinin buyruğuyla ameliyat da olurlar.Seyda Hz.leri de dar-ı bekâya irtihal edince bütün yük Seyyid Abdulbaki Hz.lerinin omuzlarına binmiştir. Nasıl ki, Gavs-ı Kasrevi vaktinde en büyük destekçi Seyda Hz.leri idi, Seydamızın periyodunda de en büyük yardımcı Seyyid Abdulbaki Hz.leri idi. Artık Menzil’in işleri daha da ağırlaşmıştır. Bir yandan camii inşaatı, öteki yandan merkad inşaatı ve öbürleri bunun en büyük göstergesidir. Menzil artık gelen konukları maddeten kaldıramadığı için, Seyyid Abdulbaki Hz.leri büyük çapta inşaat ve imar faaliyetlerini başlatarak, Gavs-ı Kasrevi (k.s.) ve Seyda (k.s.)’ın bıraktığı temelleri daha da genişletmişlerdir.

Önce Türk-i Cumhuriyet’lere yönelik bir seyahatı başlatırlar. Daha sonra bu yolculuktan sonra umre hazırlığına koyulur. Türk-i iller ve Umre yolculuğu derken, Menzil’e döner dönmez merkad ve camii inşaatını gerçekleştirir. Sene içinde de Afyon’u ve Pursaklar’ı ziyaret ederek hem irşad hem de mutabaat yapıyorlar. Seyda Hz.lerinden devraldığı yük, beş-on misli daha da artarak bu periyotta şeritle (iple) tevbe verme metodunun görülmesi bu periyodun en besbelli özelliğini ortaya koyması bakımından mühimdir. O kadar yük artmış ki, Allah’ın rahmeti ve kudreti olmasa hiç bir insanın bu yükü taşıması mümkün değildir. Bütün bu eziyetleri Allah için çekiyorlar. Her türlü insanın nefes kokusuna normal bir insan, değil bir gün, bir saat bile dayanamaz. Öyle oluyor ki, camii tıklım tıklım, üstüste secde ediliyor, nefessizlikten dayanılmaz hale geliyor. Böyle olduğu halde, hem camii inşaatı, hem Menzil’in işleri, hem sırt ağrıları, hem de irşad faaliyetlerini bıkmadan usanmadan, aralıksız bir halde yürütüyorlar. Ama, Allah-ü Teala ona nazaran kuvvet vermiş. Allah’ın muhabbeti olmazsa ve sadatların muhabbeti olmazsa bütün bu işlerin yapılması imkânsızdır.

Bel ağrılarına karşın yeniden de irşaddan geri kalmıyor, devamlı sofilerin hizmetinde. Rahatsızlığını bile hiçbir vakit lisana vurmaktan haya edinen bir mizacı var. Hastalığını soranlara, sıkılgan bir vaziyette anlatmaktan imtina ediyor, lakin ve lakin sırtını çeviremediğini görerek anlaşılıyor. Dikkatle bakıldığında kendini ve sırtını çeviremediği gözlerden kaçmıyor. Bunlara karşın irşad faaliyetlerine yılmadan usanmadan ve sorumluluk hissiyle devam ediyorlar. Bu vazifeyi madem yapacaksan, tam yapacaksın şuuruyla hareket ediyor. Allah (C.C.) ecirlerini artırıyor.

Seyyid Abdulbaki Hz.leri denilince birinci evvela âdâb akla geliyor. Gavs (k.s.)’ın Şah-ı Hazne’ye bağlılığı ve Seyda Hz.lerinin Gavs’a teslimiyeti, Seyyid Abdulbaki (k.s.)’ında doruğa çıkarak âdâba dönüşmüştür. Öteki halifelerde de var lakin, Seyyid Abdulbaki’de tarif edilmez bir şekilde
bambaşka…

Seyda Hz.lerinin ardından merkadı ve camiiyi yapması, evlere ve çeşmelere el atması gibi faaliyetlerine de akıl sır ermiyor. Yani tasarrufatına akıl ermiyor ve çok hızlı başladı. Tabii hep Allah’tan geliyor. Bu periyotta çorba daha da fazla kaynıyor, ekmek daha çok çıkıyor, tabiri caizse on misli oldu.

İşte bu ağır faaliyetinde Seyyid Abdulbaki Hz.lerinin lisanından sohbet bile işitemez olduk. Aslında fırsat yok. Sohbet ederse, tevbe veremezsin ve irşadın aksamasına yol açar. O bakımdan hiç boş durmuyor, o yüzden sohbete sıra gelmiyor. Seyda Hz.leri Gavs’tan sonra yaklaşık iki sene çok sohbet etti, sonradan apansızın bıraktı. Vefatına yakın veda niteliğinde sohbetleri oldu o kadar. Lakin, Seyyid Abdulbaki Hz.leri irşadı devraldıktan sonra sohbet etmemesi, üstte işaret ettiğimiz konulardan kaynaklanmaktadır. Bu periyotta amel, zikir ve akıl ön planda. Muhabbetten fazla çalışmak, bu devrin en besbelli özelliği.

Gavsi Sani Hazretleri Halifeleri

1. Seyda Molla Hıdır (ks) Hz. (Vefat etti) / Mardin
2. Seyda Molla İbrahim (ks) Hz. (Vefat etti)
3. Seyda Molla Seyyid Mustafa (ks) Hz. / Mersin
4. Seyda Molla Abdurrahman (ks) Hz.
5. Seyda Molla Nezir (ks) Hz. / Hakkari
6. Seyda Molla Seyyid Muhammed Saki (ks) Hz. / Menzil
7. Seyda Molla Seyyid Muhammed Fettah (ks) Hz. / Menzil
8. Seyda Molla Şeyhmus Ertekin (ks) Hz. / Şanlıurfa
9. Seyda Seyyid Mübarek El-Hüseyni (ks) / Menzil

Gavsi Sani Hazretleri Sözleri

“Bir insan sabah kalkınca, güzelce abdestini alsa, evinden işe giderken: ‘Ya Rabbi, Sen Rezzâk-ı Mutlak’sın bütün yaratıkların rızkını verirsin. Biz çalışsak da çalışmasak da Sen bizim rızkımızı verirsin . Lakin rızık için bize çalışmayı Sen emrettin. Biz Senin emrine uyup rızkımızı kazanmaya gidiyoruz” Diyerek niyet etse ve bu niyetle işe başlasa, bütün gün boyunca başını secdeden kaldırmayıp nafile namaz kılan kimse gibi sevap kazanır. İnsan için bunu yapmak çok kolaydır. Bu sevabı kazanmak için güzel bir niyet etmesi yeterlidir.”

“Sizler niyetinizi ALLAH için güzel yapın, her işiniz güzel olur, güzel sonuç verir. Kulun güzel niyetini ALLAH bilsin yeter.”

Tevbe Etmek Peygamber Mesleğidir. İlk Tevbe Eden Baba Adem Aleyhisselam’dır…

Gayemiz Hz. Peygamber’in (s.a.v) keyfini yerine getirmek. Gece çalışacağız. Allah Teâlâ, sâdâtlar çalışanı seviyor. Bizler dünya için değil, ahiret için çalışacağız..

“İnsanlara hizmet ve iyilik etmek isteyen kimse, kendi nefsini ıslah etsin yeter. Nefsini ıslah etmeyen kimse insanlara gerçek faydayı veremez. Allah dostları, nefislerini ıslah edip istikamet üzere gittiklerinden, insanların hidayetine ve ebedî saadetine vesile olmaktadırlar.”