Kulun Rabbine En Yakın Olduğu An! Çok Namaz Kıl

Kulun Rabbine En Yakın Olduğu An!

Hz. Aişe (ra) validemiz anlatıyor: Peygamberimiz geceleri mübarek ayakları şişinceye kadar ibadet ederdi. Ben kendisine, “Ey Allah’ın Resûlü, geçmişte işlenmiş ve gelecekte işlenmesi muhtemel bulunan günahlarını Allah Teâlâ bağışladığı halde, niçin bu kadar yoruluyorsunuz?” dedim. Peygamberimiz, “Ya Aişe, Allah’a şükreden bir kul olmayayım mı?” buyurdu.”

Resul-i Ekrem Efendimiz, geçmiş ve gelecek kusurları bağışlanmış bir peygamberdi. Aslında Hz. Peygamber’in (sav) mübarek ayakları şişinceye kadar, yaşlı gözlerle sabahlara kadar namaz kılması, günahlarını affettirmek için değil, Rabbine yakınlaşmak, O’na karşı şükrünü en hoş halde yerine getirmek içindi. Yalnızca kendisi kılmaz, ailesine ve ashabına da farz namazlar haricinde bol bol beyhude namazlar kılmayı tavsiye ederdi. Biz de alemlere rahmet olarak gelen ve bize her hususta rehber olan Peygamber Efendimiz’in rehberliğinde beyhude namazları ve kıymetlerini öğrenelim.

DUHA NAMAZI

Hz. Peygamber’in sabahları kıldığı namazlardan biri güneşin doğmasından yaklaşık kırk beş dakika sonra kılınan ‘duhâ’ öbür bir tabirle ‘kuşluk’ yahut ‘işrak namazı’ idi. Sabah namazından sonra güneş doğuncaya kadar mescitten ayrılmayan Efendimiz, namaz kılmanın yasak olduğu bu vakitlerde dostlarıyla sohbet eder, güneş yükseldiğinde ise duhâ namazı kılardı.

TEHECCÜD NAMAZI

Hz. Peygamber yatsı namazını kıldıktan sonra ise birtakım vakitler yatmadan evvel dört rekât yahut daha fazla namaz kılardı. Daha sonra yatıp uyur ve gecenin bir vaktinde Rabbinin buyruğu gereği kalkıp teheccüd namazı kılardı. Allah Kur’an-ı Kerim’de teheccüd namazının Peygamber Efendimiz’e bir yükümlülük olduğunu buyurur. Peygamberimiz de teheccüd namazının feyzinden ve rahmetinden ümmetinin de istifade etmesini istediği için ashâbına bu namazı beyhude olarak kılmalarını tavsiye etmiştir: “Ey insanlar, aranızda selâmı yayın, yemek yedirin, herkes uyurken gece namaz kılın. Böylece selâmetle cennete girin!”

MESCİD, HACET, İSTİHARE, TEVBE VE SEYAHAT NAMAZI

Hz. Peygamber’in günlük, tertipli olarak kılmaya çaba ettiği beyhude namazlardan öteki her gün olmasa da birtakım özel gün ve vakitlerde kıldığı namazlar da vardı. Bir mescide girdiği vakit, mescidi selâmlama manasında iki rekât “tahiyyetü’l-mescid” namazı kılardı. Bir seyahatten döndüğünde öncelikle mescide gelir ve iki rekât namaz kılar, seyahatten dönen kimselere de iki rekât namaz kılmalarını tavsiye ederdi. Hz. Peygamber, bir gereksinimi olan kimsenin Rabbine dua edeceği vakit güzelce abdest alıp iki rekât namaz kılmasını, ondan sonra dua etmesini, birebir halde bir hususta kararsız kalan kimsenin iki rekât namaz kılıp akabinde istihare (hayırlı olanı isteme) duası yapmasını tavsiye eder.

ŞÜKÜR, YAĞMUR, KÜSÛF VE HÜSÛF NAMAZI

Peygamberimiz, sevinçli bir haber aldığında yahut bir nimet elde ettiğinde Rabbine şükür için iki rekat namaz kılar veyahut şükür secdesi yapardı. Kuraklık üzere düşünce vakitlerinde da yağmur duası için namazgâha gidip cübbesini aykırı çevirerek dua ettikten sonra iki rekât namaz kılardı. Tekrar küsûf (güneş tutulması) ve husûf (ay tutulması) esnasında namaz kılarak Allah’a sığınırdı.

GÜCÜMÜZ YETTİĞİNCE

Hz. Peygamber’in Rabbinin isteği ve kendisine verdiği nimetler karşısında şükreden bir kul olmak için her fırsatta beyhude namaz kıldığını görüyoruz. Allah Kur’an’da namaz kılanlar için, “Onların alâmeti, simalarındaki secde izidir” tanımlaması yapar. Biz Müslümanlara düşen ise Hz. Peygamber’i örnek alarak onun kıldığı beyhude namazları gücümüz yettiğince kılmaktır. Hz. Peygamber’in sünnetine uymak Allah’ın sevgisini kazanmaya vesile olduğu üzere, O’nun yaptığı üzere beyhude ibadetlere itina göstermek de Rabbimize yaklaşmanın ve O’nun isteğine ermenin bir vesilesidir.