Ölmeden Mezara Girdi..

Tâbiîn âlim ve zâhidlerinden Rebî bin Huseym Hazretleri, kalp katılığının geçmesi için ne yapıyordu? Mü’minûn müddeti 99-100. ayetlerin verdiği ileti nedir?

Tâbiîn âlim ve zâhidlerinden Rebî bin Huseym Hazretleri, bahçesine bir mezar kazmıştı. Kalbinin katılaştığını hissettiği vakitlerde bu kabre girer, bir süre orada kalırdı. Gün gelip dünyaya vedâ edeceğini ve mezarda bir istiğfar ve sadakaya muhtaç vaziyette kalacağını tefekkür eder, âhiretteki hesabını düşünerek bir muhasebe iklimine girerdi. Daha sonra şu âyet-i kerîmeleri okurdu:

“Nihayet onlardan birine ölüm gelip çattığında;

«–Rabbim! Beni geri gönder; tâ ki boşa geçirdiğim dünyada sâlih ameller işleyeyim.» der…” (el-Mü’minûn, 99-100)

Mezardan çıkınca da kendi kendine şu muhasebede bulunurdu:

“–Ey Rebî! Bak, bugün geri çevrildin. Bu talebinin kabul edilmeyeceği, dünyaya geri gönderilmeyeceğin bir vakit de gelecektir. Şimdiden tedbirini al ve sâlih amellerini, Allah yolundaki gayretlerini ve âhiret hazırlıklarını ziyadeleştir!”

“Bütün lezzetleri kökünden yok eden ölümü çokça anın!” (Tirmizî, Zühd, 4) buyuran Fahr-i Kâinat -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz’in bu tavsiyesine icâbet için, seher vakitlerinde tefekkür-i mevt / mevt tefekkürüyle meşgul olmak tasavvufî terbiyenin de bir kesimi olmuştur.

Günün ve gecenin olduğu üzere, haftanın, ayın ve yılın de nasıl geçirildiğinin muhasebesinin yapılması; bir mü’minin, ömrü kıymetlendirme vasıtalarındandır.